TY - JOUR ID - 46518 TI - بررسی تاثیر ضخامت لایه متشکل از نانوذرات TiO2 تهیه شده به روش هایدروترمال بر عملکرد سلول‌های خورشیدی حساس شده با نقاط کوانتومی CdS JO - نانومقیاس JA - NS LA - fa SN - AU - آهنگرانی فراهانی, فرزانه AU - مرندی, مازیار AD - گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اراک، اراک Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 5 IS - 3 SP - 287 EP - 294 KW - نانوذرات TiO2 KW - روش هایدروترمال KW - سلول خورشیدی KW - نقاط کوانتومی CdS DO - N2 - در این مقاله دو ضخامت مختلف از لایه متشکل از نانوذرات TiO2 در ساخت سلول‌های خورشیدی حساس شده با نقاط کوانتومی به کار گرفته می‌شود. نانوذرات TiO2 به روش هایدروترمال سنتز شده و در دو ضخامت مختلف 5/0±4 و 5/0±10 میکرومتر بر سطح زیر لایه شیشه/هادی شفاف جایگذاری می‌گردند. به منظور حساس سازی فوتوآند، نقاط کوانتومی CdS به روش جذب متوالی لایه های یونی و انجام واکنش سیلار بر سطح فوتوآند رشد داده می‌شوند. هم چنین به منظور یافتن بهینه چرخه لایه نشانی نقاط کوانتومی CdS فرآیند لایه نشانی در چرخه های 7-2 ادامه پیدا می‌کند. نتایج نشان داد که بهترین سلول خورشیدی حساس شده با نقاط کوانتومی CdS در طی 6 دوره لایه نشانی بر لایه 10 میکرومتری از نانوذرات TiO2 بدست ‌آمد. این سلول خورشیدی دارای پارامتر‌‌های فوتوولتایی جریان مدار کوتاه Jsc 93/6 میلی آمپر/سانتی متر مربع ، ولتاژ مدار باز Voc 610 میلی ولت و بازدهی تبدیل انرژی 76/1 می‌باشد. همچنین با توجه به نتایج آنالیز EIS، در مورد بهینه سلول خورشیدی میزان Cµ به مقدار 240 میکرو فاراد افزایش یافت که این نشان دهنده افزایش میزان بار الکتریکی در لایه فوتوآند و هم چنین افزایش انتقالات الکترونی است. هم چنین طول عمر حامل‌های بار در این سلول برابر 9 میلی ثانیه بود. UR - https://nanomeghyas.ir/article_46518.html L1 - https://nanomeghyas.ir/article_46518_af117bcf09263a8d5cfb71e6596c7ed7.pdf ER -