انجمن نانوفناوری ایران
نانومقیاس
2423-5628
2
1
2015
03
21
بررسی قابلیت نانوبیوحسگر تشدید پلاسمون سطح در تشخیص باکتری ویبریوکلرا، عامل وبا
FA
رمضانعلی
طاهری
دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران
علی حسین
رضایان
دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران
فرشته
رحیمی
دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران
جواد
محمدنژاد
دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران
مهدی
کمالی
مرکز تحقیقات نانوبیوتکنولوژی- دانشگاه علوم پزشکی بقیةالله (عج)، تهران
فاطمه
صابری
مرکز تحقیقات نانوبیوتکنولوژی- دانشگاه علوم پزشکی بقیةالله (عج)، تهران
فناوریهای نوین حسگر زیستی می توانند به طور دقیق و سریع شناسایی ترکیبات زیستی را انجام دهد. یکی از این فناوریها، حسگری مرز دانشی بر پایه تشدید پلاسمون سطح )SPR( است که بر اساس خواص نوری خود قادر به اندازهگیری بسیار حساس و اختصاصی میانکش های بیوملکولها بدون تاخیر زمانی می باشند. این فناوری بدون نیاز به برچسب گذاری و در زمان واقعی میتواند ویژگیهای میانکشهای بیوملکولی )مثل الیگونوکلئوتیدها، پروتئینها، با کتریها( بر روی سطح، از جمله سرعت وا کنش، تمایل و غلظت میانکش های سطحی را ّکمی نماید. در این مقاله قابلیت نانوبیوحسگر تشدید پلاسمون سطح در تشخیص با کتری ویبریو کلرا )عامل وبا( با استفاده از یک دستگاه تشدید پلاسمون سطح دوکاناله مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا تراشه حسگر پس از تشکیل تک لایه خود آرا )SAM(11- مرکاپتوآندکانوئیک اسید بر روی سطح طلای تراشه حسگر به صورت کوالان با آنتی بادی اختصاصی علیه ویبریو کلرا تثبیت شده و سپس رقتهای معین این با کتری با آنتیبادی تثبیت شده میانکنش کرده و از روی پاسخهای دریافت شده نمودار استاندارد ارتباط بین تعداد با کتری و حدا کثر پاسخ ترسیم گردید. اختصاصیت تشخیص با برهم کنش چند با کتری غیر ویبروکلرا با سطح تراشه نیز مطالعه گردید. نتایج تحقیق نشان داد که حسگر ایمنی طراحی شده دارای حساسیت و اختصاصیت لازم برای تشخیص با کتری ویبریو کلرا با سرعت مطلوب بوده و می تواند به عنوان یکی از گزینه های تشخیصی برای این با کتری مطر ح گردد
تشخیص باکتری,رزونانس پلاسمون سطحی,نانوبیوحسگر,ویبریو کلرا
https://nanomeghyas.ir/article_46715.html
https://nanomeghyas.ir/article_46715_bfa712ed763bf0eda7bd1f68790e5a52.pdf
انجمن نانوفناوری ایران
نانومقیاس
2423-5628
2
1
2015
03
21
بررسی اثر نوع عامل قلیایی و دمای کلسیناسیون درسنتز شیمیایی نانوذرات پروسکایتی لانتانیوم فرایت
FA
سیده بهناز
ورندیلی
دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران
علیرضا
بابائی
دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران
ابوالقاسم
عطائی
دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران
ماده پروسکایتی LaFe0.6Co0.4O3، یکی از گزینه های مناسب برای استفاده به عنوان حسگر گاز منوکسید کربن است. در این مقاله سنتز نانوذرات پروسکایتی لانتانیوم فرایت آلایش شده با کبالت به روش همرسوبی و با استفاده از دو ماده قلیایی مختلف، شامل هیدروکسید آمونیوم NH4OH و سدیم هیدروکسید NaOH به عنوان عامل رسوب دهنده و دماهای کلسیناسیون مختلف گزارش شدهاست. حضور ذرات بلوری تک فاز با ساختار اورتورمبیک از طریق آنالیز فازی پراش پرتو ایکس تایید شد. نتایج بررسی میکروسکوپ الکترونی روبشی بیانگر این است که پس ازکلسیناسیون در دمای Cº900، نمونه-ی سنتز شده با NH4OH در مقایسه با نمونهی سنتز شده با NaOH دارای اندازهی ذرات کوچکتری است. علاوه بر این، در نمونه های سنتز شده با NH4OH، کاهش دمای کلسیناسیون از 900 به Cº800، سبب تغییر قابل توجه مورفولوژی و کاهش اندازه ذرات از 90 به nm75 شدهاست.
پروسکایت لانتانیوم فرایت,حسگر گازی,نانوذرات,هم رسوبی
https://nanomeghyas.ir/article_46716.html
https://nanomeghyas.ir/article_46716_8dd39b9cf04f481a444d3926f532dbbc.pdf
انجمن نانوفناوری ایران
نانومقیاس
2423-5628
2
1
2015
03
21
بررسی عوامل موثر بر اندازه نانو ذرات کیتوزان و آلبومین به روش شبکه های عصبی مصنوعی
FA
هادی
بهاری فر
گروه نانو فناوری پزشکی، دانشکده ف نآوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران
امیر
امانی
گروه نانو فناوری پزشکی، دانشکده ف نآوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران
اندازه نانو ذرات می تواند بر عوامل مختلفی مانند زمان ماندگاری در خون، ایمنی زایی، حذف توسط سیستم رتیکولواندوتلیال و میزان سمیت موثر ذرات باشد. بنابراین شناسایی عوامل موثر بر اندازه نانوذرات و نحوه ارتباط این عوامل با اندازه میتواند بسیار مفید باشد. در این مطالعه تاثیر عوامل مختلف شامل غلظت کیتوزان، pH و زمان واکنش بر روی اندازه نانو ذرات ساخته شده به روش خود تجمعی بررسی شد. برای مطالعه رابطه بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته اندازه از شبکه های عصبی مصنوعی استفاده شد. نتایج نشان داد غلظت کیتوزان مهمترین عامل موثر بر روی اندازه بوده و دارای رابطه مستقیم با اندازه میباشد. افزایش pH باعث کاهش اندکی در اندازه و افزایش زمان واکنش باعث افزایش اندک آن می شوند. بنابراین برای طراحی و آماده سازی نانوذرات کیتوزان/آلبومین در اندازه های دلخواه باید غلظت پلیمر، pH و زمان واکنش را در محدوده های معین تنظیم کرد.
آلبومین,اندازه,شبکه های عصبی مصنوعی,کیتوزان
https://nanomeghyas.ir/article_46717.html
https://nanomeghyas.ir/article_46717_99edd4c8a42a7cae26c580225a8e0b2b.pdf
انجمن نانوفناوری ایران
نانومقیاس
2423-5628
2
1
2015
03
21
کرنش تراکمی نانولوله های کربنی چندلایه درون بستر تیتانیای آلائیده به نانوذرات نقره
FA
عمار
شاکر هادی العطار
گروه فیزیک اتمی و مولکولی، بخش فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس
رسول
ملک فر
گروه فیزیک اتمی و مولکولی، بخش فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس
مرضیه
ندافان
گروه فیزیک اتمی و مولکولی، بخش فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس
کلوئید نقره سیتراتی با اندازهی نانوذرات nm 17 به روش لی و میسل فراهم گردید. سپس با استفاده از روش محلولی-ژلهای نانوکامپوزیت نانولولههای کربنی چنددیواره/تیتانیای آلائیده به نانوذرات نقره TiO2 Ag/MWCNTs تهیه شد. با استفاده از دستگاه پتانسیل سنج زتا، اندازهی نانوذرات نقره زیر nm20 تخمین زده شد. با استفاده از طیفسنجی رامان، درصدهای متفاوتی از نانولولههای کربنی چنددیوارهی عاملدار شده درون بستر تیتانیای آلائیده به نانوذرات نقره ردیابی شد که یکی از عوامل تاثیرگذار بر جابجایی فرکانس نوارهای رامان است. نوار G cm-1 1583 یکی از نوارهای اصلی نانولولههای کربنی در بستر فوق مورد بررسی قرار گرفت و جابجایی آن که تابعی از غلظت نانولولههای کربنی بود بدست آمد. با توجه به میزان جابجایی قله این نوار، کرنش تراکمی نانولولههای کربنی درون این بستر محاسبه گردید که به میزان قابل توجهی بیشتر از مقدار گزارش شده در کارهای مشابه می باشد.<br />
تیتانیا,طیفسنجی رامان,کرنش تراکمی,نانوذرات نقره,نانولولههای کربنی چنددیواره
https://nanomeghyas.ir/article_46718.html
https://nanomeghyas.ir/article_46718_755123819e83990d677d9472bfd45fe2.pdf
انجمن نانوفناوری ایران
نانومقیاس
2423-5628
2
1
2015
03
21
ترابرد الکترونی یک شبکه ی نردبانی واپیچیده
FA
حسن
ربانی
گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
محمد
مردانی
گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
مریم
زندیان
گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهرکرد، شهرکرد
در این مقاله با استفاده از روش تابع گرین و در رهیافت تنگابست، به بررسی رسانش الکتریکی یک شبکه ی نردبان نامتناهی که قسمتی از آن واپیچیده است، می پردازیم. برای این منظور اثرات تغییر همپوشانی اربیتال های اتم های همسایه و پیچش را در پارامترهای پرش قسمت واپیچیده وارد می کنیم. همچنین با توجه به تقارن های هامیلتونی سامانه، مسئله مورد نظر به مسئله ی دو زنجیره ی ساده تقلیل می یابد. نتایج محاسبات عددی نشان می دهد که رسانش الکترونی قویاً به میزان پیچش و ضریب تغییر قدرت همپوشانی اربیتالی وابسته است. افزایش واپیچیدگی در نردبان مرکزی باعث کوچک تر شدن پنجره انرژی آن شده و در نتیجه ناحیه ی رسانش تشدیدی کاهش می یابد
رسانش الکترونی,تنگابست,شبکه نردبانی,واپیچش
https://nanomeghyas.ir/article_46719.html
https://nanomeghyas.ir/article_46719_1e2ae49c010e604c38dcf77ffa49cc46.pdf
انجمن نانوفناوری ایران
نانومقیاس
2423-5628
2
1
2015
03
21
تهیه و شناسایی نانوسیال های حاوی نانولوله های کربنی اصلاح شده با اسید های معدنی، سدیم دودسیل سولفات و نانو ذرات مغناطیسی Fe2O3 و مقایسه ضریب هدایت حرارتی آنها
FA
محمدحسین
آقابزرگ
گروه مکاترونیک، دانشگاه علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
علیمراد
رشیدی
مرکز تحقیقات نانو فناوری، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
در این پژوهش برای بررسی و مقایسه شرایط بهبود ضریب هدایت حرارتی نانوسیال مغناطیسی با دیگر نانوسیالات، سه نمونه نانوسیال عاملدار، نانوسیال با ماده فعال سطحی و نانوسیال مغناطیسی با استفاده از هیبرید نانو لوله کربنی-اکسید آهن برای درصد های وزنی 1/0% ، 15/0% ، 20/0% و 30/0% که همگی زیر 1% هستند در آب مقطر به عنوان سیال پایه تهیه شد. ابتدا برای نانو سیال عاملدار، نانو لوله های کربنی چند دیواره به روش اکسیداسیون اسیدی با گروه عاملی کربوکسیل عاملدار شد، سپس تهیه نانو سیالات با ماده فعال سطحی سدیم دو دسیل سولفات (SDS) صورت گرفت و برای نانوسیال مغناطیسی ابتدا سنتز نانو ذرات مغناطیسی هیبریدی CNT-Fe2O3 با بکارگیری فروسن و تولوئن انجام و درصدهای مختلف وزنی نانوسیال مغناطیسی تهیه شدند. نانو ذرات مغناطیسی هیبریدی سنتز شده با روش TEM شناسایی شدند. برای اولین بار در میان تمامی پژوهش های صورت گرفته تاکنون، ساخت و استفاده از نانو ذرات مغناطیسی هیبرید CNT-Fe2O3 ، انجام شده است.. ضریب هدایت حرارتی نمونه های تهیه شده با دستگاه KD2 برای سه دمای 25، 35 و 45 درجه سانتیگراد اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که برای درصد های وزنی زیر یک درصد، با افزایش دما و افزایش درصد وزنی نانوسیالات مغناطیسی در مقایسه با دو روش دیگر، افزایش ضریب هدایت حرارتی بیشتری را حاصل کرد .
ضریب هدایت حرارتی,نانوذرات اکسید آهن,نانوسیالات مغناطیسی,نانو لوله های کربنی,هیبرید
https://nanomeghyas.ir/article_46720.html
https://nanomeghyas.ir/article_46720_98e4b7571a9ba15c6a5260f26b8fbca7.pdf
انجمن نانوفناوری ایران
نانومقیاس
2423-5628
2
1
2015
03
21
استفاده از نانوذرات اکسید آهن مگنتیت در جداسازی نفت از آب
FA
الهه
پورفخرایی
پژوهشکده علوم پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
جلیل
بدراقی
پژوهشکده علوم پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
اقدس
بنایی
پژوهشکده علوم پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
فاطمه
ممشلی
پژوهشکده علوم پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
صبورا
اشکوریان
پژوهشکده علوم پایه کاربردی، جهاد دانشگاهی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
آلودگیهای نفتی از مشکلات اجتنابناپذیری است که کشور ایران به عنوان کشوری نفتخیز با آن روبهرو است. بسیاری از این آلودگیها در اکوسیستمهای آبی رخ میدهد که سبب مرگ بسیاری از آبزیان، ورود آنها به زنجیره غذایی و مشکلات سلامتی جوامع بشری میشود. برای حل این مشکل تدابیری اندیشیده شده که استفاده از نانوذرات به عنوان روشی نوین مطرح است. در این طرح سنتز نانوذرات اکسیدآهن مگنتیت با هدف روشی کاربردی برای جدایش نفت از آب به کار گرفته شده است. این نانوذرات سازگازی زیستی داشته و با استفاده از خاصیت مغناطیسی قابل هدایت و بازیابی هستند. طبق نتایج آزمایش جدایش نفت از آب به خوبی صورت پذیرفت و نفت حاصل در آنالیز گاز کروماتوگرافی تغییر معناداری نشان نداد. با توجه به نتایج این پژوهش نفت جدا شده قابل بازیابی بوده و می توان آن را به چرخه اقتصادی کشور بازگرداند و از هدر رفت سرمایهی ملی جلوگیری نمود.
آلودگی نفتی,اکوسیستم آبی,نانوذرات اکسید آهن,بازیابی نفت
https://nanomeghyas.ir/article_46721.html
https://nanomeghyas.ir/article_46721_707406e5f92c4f05c06446c1b4001470.pdf
انجمن نانوفناوری ایران
نانومقیاس
2423-5628
2
1
2015
03
21
سنتز، مشخصه یابی و بررسی خواص نوری ترکیب TiO2/گرافن
FA
مطهره
درویشی
گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه ول یعصر)عج( رفسنجان، رفسنجان
جمیله
سیدیزدی
گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه ول یعصر(عج) رفسنجان، رفسنجان
هیبریداسیون گرافن، یک روش محبوب برای ایجاد مواد مرکب بسیار رسانا و سطوح با جذب بالاست. در این مقاله نانوترکیب TiO2/گرافن، با روش ساده و سریع مایکروویو و از طریق واکنش اکسیدگرافن و n-بوتیل- اورتوتیتانات در حلال آب/اتانول تهیه شده است. ابتدا ورقهای اکسید گرافیت، با روش هامر بهبود یافته تهیه شد. سپس از n-بوتیل- اورتوتیتانات و مخلوط آب/اتانول و اکسیدگرافن، جهت هیدرولیز تیتانیا و تشکیل نانوبلورهای آن بر روی اکسیدگرافن و از تابش مایکروویو جهت تهیه نانوترکیب TiO2/گرافن، استفاده شد به طوریکه تابش مایکروویو منجر به کاهش اکسیدگرافن به گرافن میگردد. مشاهدهی پیوند Ti-O-C تأیید کنندهی تشکیل هیبرید گرافن با TiO2 میباشد. از خصوصیات این هیبرید، بهبود عملکرد فوتوکاتالیستی کلی نانوترکیب تولید شده میباشد که با استفاده از تجزیه متیلن بلو تحت تابش فرابنفش نشان داده شده است. مشخصهیابی هیبرید، با استفاده از XRD، UV-Vis و FTIR انجام شده است.<br />
گرافن,دی اکسید تیتانیوم,هیبرید گرافن/دی اکسید تیتانیوم,فوتوکاتالیست
https://nanomeghyas.ir/article_46722.html
https://nanomeghyas.ir/article_46722_cee4f4e29f691dfc311c6ee4fa3c948c.pdf